Кон „Министерство на болката“ од Дубравка Угрешиќ

Откако го напушта домот во Загреб, Тања Луциќ, професорка по книжевност, се наоѓа во Амстердам, каде е ангажирана да предава на јазикот чија земја се распаднала. Нејзините студенти се млади луѓе со статус на бегалци кои ја делат нејзината поранешна татковина. Во обид да ја олесни колективната болка, Тања создава имагинарен музеј на југоносталгичарски експонати.

Кон „Пасија по Г.Х.“ од Кларис Лиспектор

Очуден запис за слободата, вечниот дуалалитет на катранот наспрема светлината, телесноста и концептот на чистота низ призмата на женската искуствена реалност осудена засекогаш да ги носи белегот и меморијата на фантазмата.

Кон „Невидлива жена“ на Славенка Дракулиќ

Подредувањето на куферот функционира како подредување на животот. Се разработува постојаната потреба на човекот да го (о)држи во ред животот, да го контролира, да го задржи во однапред зададени граници бидејќи изненадувањето е помало со предвидувањето.