Обичаите и традициите, за жал модерниот човек ги заборава и губи и останале да живеат само во помалите средини. Од место до место, од град до град, обичаите можеби не толку забележително на прв поглед, но се разликувале.

Погледот ниту е алатка за сознание, ниту за допаѓање.
Кога во „Снежана и седумте џуџиња“ Кралицата го крши огледалото, таа го уништува невозможниот поглед и го ревоспоставува здравјето.

Навистина, во биполарната поделба на светот по Втората Светска Војна, за анархизмот што и самиот се распаѓаше на мали групи немаше сериозно место. Денес, сликата на анархистот кај „граѓанството“ се совпаѓа со осветољубив терорист кој е спремен на најжестоки злосторства.

Бригита не е среќна, нејзиното доминантно чувство е чувството на исклученост и немоќ, но верува дека може, под одредени околности, да биде среќна. Оттука, потрагата по среќа, всушност, е потрага по начините на кој исклучените можат да ја освојат среќата.