Кон „Децата на Волга“ од Гузел Јахина

Гузел Јахина уште еднаш импресионира со овој симетричен роман, кој започнува и завршува со „Вечната Волга“, во кој преминот во нематеријално, безвременско време се повторувачките теми, истражени во детали. Главните теми, како што се прогонството, љубовта, жртвата, стравот, прифаќањето, изолацијата итн., остануваат да внесуваат впечатливост во романот.

Кон „Конци на судбината“ од Марија Дуењас

Инспиративен роман на една навидум обична, бедна жена по име Сира, која, користејќи го своето знаење и љубов кон шиењето, многу храбро се трансформира прво во угледна и престижна шивачка, а потоа во таен агент на сојузниците за време на Втората светска војна.

Кон „Гитара од палисандер“ од Кристина Гавран

Приказната е врамена од метафоричкиот лик на една жена, носител на животоносно семе – ‘ртење во живо дрво, кое ја продолжува својата мисија и брза кон типична бајка со среќен крај. Играта ја водат неколку архетипски женски фигури, поврзани со музичката уметност и нејзиниот изведувачки инструмент – гитарата.

Кон „Деца на злото“ од Миодраг Мајиќ

Овој ракопис во суштина претставува еден вид практика за сето она што теоријата го премолчува. Начинот на кој се спроведува правдата. Лажниот сензационализам во медиумите. Спроведување постапки пред државните органи. Финансиски криминал. Покривање на случаите. Подметнување докази.

За романот „Во сенката на злосторот“

Она што привлекува внимание во оваа крвава драма е тоа што убиецот бил вујко на авторката, која тогаш имала само 15 години кога била сведок на овие грозоморни убиства, за кои било забрането да се зборува во кругот на семејството, очекувајќи дека така многу бргу ќе се заборават немилите настани, затоа што вакви општествени скандали биле најлошото нешто за повисоките класи во тоа време.