Александар Прокопиев

Александар Прокопиев (1953, Скопје) досега објавил дваесетина прозни книги - раскази, новели, есеи и еден роман - некои од нив се преведени на светски и балкански јазици. Во 2000 Енциклопедија Британика ја истакна неговата книга хибридна проза „Антиупатства за лична употреба“ меѓу најинтересните годишни изданија од Југоисточна Европа, 2011. за збирката бајки за возрасни „Човечулец“ ја доби угледната награда „Балканика“, 2022. во најновата едиција на обемната, реномирана историја на европските книжевности „Les Lettres Europeennes“ неговата проза се анализира во поглавјето „Тенденции и современи фигури 1989-2021“, споредувајќи ја со нарацијата на инвентивните раскажувачи како Бартелми, Калвино... Освен во создавањето проза, Прокопиев бил активен и во уште некои креативни полиња - се занимавал со рокенрол, алтернативен театар, пишувал хаику, бил сценарист на стрипови, квизови, анимирани филмови. Работел и сѐ уште предава на докторските културолошки студии при Институтот за македонска литература во Скопје.

Расказ20/09/2019<20/10/2019

ФУСНОТИ, 2

Тие што ги праќаат сопствените сеќавања на брановите на поезијата за да ги пробудат, за да ги освежат нашите подзаборавени доживувања, тие што во занесот на создавањето не се прашуваат зошто и за кого создаваат…

Расказ21/08/2019<20/09/2019

ФУСНОТИ, 1

Таму каде куќата исчезнала во зграда, мостот се престорил во друг мост, од улицата се искорнати дрвјата со мириси, шушкања и паднати лисја – меморијата ќе биде главен сведок.

Расказ14/07/2019<21/08/2019

ХРОНИСТЕРИК, ТРИБУН, КЛОВН

Колку различни, дури спротивставени во своите човечки природи, а не можам да не ги поврзам со улогата што им беше дадена (прифатена)

Книжевност16/03/2019<19/04/2019

ВЕЛОСИПЕДИСТ

Во неговото „другарско“ време, професорите беа вистински воспитувачи, и по облеката, и по предаденоста на професијата. А овие денес?

Книжевност15/02/2019<16/03/2019

ЛЕТОТ И ЛАВИРИНТОТ

Тој беше прв од скулпторите кој, како некој чукундедо на Микеланџело, направи неговите кипови да прогледаат и да почнат да се движат.

Есеј12/11/2018<19/12/2018

ЗА НЕКОИ ЛИКОВИ КАЈ ТОМАС МАН, ГУСТАВ ФОН АШЕНБАХ – ОД МАН ДО ВИСКОНТИ

Физичките аспекти на главниот лик во „Смрт во Венеција“, како што кажав, се погодени во изборот на актерот Дирк Богарт како Ашенбах. Но затоа Висконти ја менува професијата на Ашенбах – од писател во композитор. Сврхата на ваквата промена е суштинска за филмската приказна: музиката е мошне важен сојузник во емотивниот колорит и течение на „Смртта во Венеција“. Со Адаџието од Петтата симфонија на Густав Малер филмот отпочнува и завршува.

Мемоар29/09/2018<12/11/2018

ПИСМО

Мислам дека сите ние подеднакво го имаме чувството на несоодветство на времето што си минува и нашето време – рече татко ти – Ни се чини дека вчера замина, како да е само еден ден отсутен, а се` околу нас го тврди сосема спротивното – дека долго го нема.

Мемоар10/08/2018<29/09/2018