РЕПЕР

Кристен Хил, млада стипендистка добива задача да ги собере оригиналните тетратки и при тоа ја открива шифрата на една таинствено откината страница. За да си ја зачува заслугата за откритието Кристен договара средба во братството. Вечерта пред средбата ја прегазува автомобил, едвај се спасува, но не присуствува на неа. Се случува серија злостори кои се чини имаат за цел да спречат да се обелодени тајната на таа страница.

Има нешто во естетиката што успева ја допре модерната свест. Постои доза на страв. Има умување. Има убавина. Тоа е нешто што отсекогаш ме загрижуваше за злото, кога не е на отворено, кога толку многу збунува

Она што мене ми е особено интересно за овие приказни е дека на прв поглед навистина би можеле да се сметаат за хумористични, бесмислени вртења (или вињети) – но, честопати има нешто кобно, нешто „чеховско“, што постои под површината.

Телото е тело, а јазикот е јазик: таму каде што се суди¬раат, со зборовите што се гребат и кожата што не може да се допре, се одвива книгата.