Колумна

Во чизмите на генералот или во шинелот на Гогољ

од

ШТО Е ТОА што им овозможи на писателите, сликарите и композиторите од земја која ги пропушти хуманизмот и ренесансата, да ја вивнат руската култура во вечна слава и да го задолжат светот со едни од најдобрите ремек-дела на светската уметност?

Повторно најдена генерација или што е заедничко за Били тхе Кид, Цвајг и Тито

од

Повторно најдена генерација е нешто сосема поинакво. Тоа е достигање или барем приближување до зенитот на една духовна, општествена и социјална рамнотежа. Тоа е достигање на егзистенцијален, духовен и морален врв ,или барем обид за освојување на тој врв, кој овозможува широка лепеза на битисување на една цела заедница преку посветена преданост на одредени идеали.

#1 За изгубената генерација (или тешките времиња раѓаат силни луѓе)

од

Всушност во најголем дел се работи за потаен превез на љубомора, на едноставна и донекаде симпатична жал за младоста, додека следните генерации ги шират аглите на непознатото и новото. Но да не задираме во психолошки и фројдовски интерпетации, еден извадок сепак може да послужи како доказ за мувлосаноста на дискурсот.

Носталгија

од

Мојот град е носталгичен. Мојот град е некој друг, во мојот град има нови луѓе, мојот град е дом на многу на кои порано не бил.