Број 177-178

Оној што има пролет во душата секогаш ќе го гледа светот расцутен

од

Приказните се силно драматични и болни зашто во најголемиот дел ги раскажува самата Ника. Од позиција на засведочен раскажувач, Ника ја отвора својата душа и ни ја кажува со растреперен глас својата болка, болката на Ригел…

Сомнабул

од

Но овој пат будењето беше сосем неочекувано, не поради малата замелушеност, што не е ретка состојба за човек кој тешко се отшетува од сонот во грубата реалност, не поради ранобудноста кога со срцебиење се прашуваше зашто место осум часа неопходни за здрав организам, спиел само пет.

Возвишеност / Грдотија / Комедија

од

Зборови украсени со замаглен превез на неизразливост, поткреваат гибел на излитената и загадочна романса. Тонови на ефемерна страст се растопуваат во бездната, каде канвасот на љубовта станува апстрактна граѓа.

Светот зад огледалото

од

Огледалото веќе не беше само предмет, туку просторот каде што се среќаваа сите негови верзии – оној што се плашеше, оној што сакаше, оној што изгуби и оној што се надеваше. Секоја од нив го гледаше со истите очи, но различни искри на искуство, и токму тоа го правеше универзумот во огледалото толку жив.