Расказ

Недела

од

Оваа недела не беше како вообичаените, некако сè беше различно и нејасно, но подоцна и повеќе од јасно, чудно. И сонцето силно ме прегрнуваше,…

Заб

од

Утрото беше некако потиштено, магловито и му тежеше на плешките уште откако стана. Нешто го беше наседнало така неподлносливо да не може да се…

БИГМЕН

од

Сѐ почна со езерото на градскиот плоштад. Сепак стигна да помисли: „Плоштадот не е толку голем да се создаде езеро тука“, но галијата веќе…

ПРДИКОКОС – СЕКВЕНЦИ

од

Спуштете го фитилот – се потсеќа на реченицата што ја користеше дедо му кога во кујната на семејната куќа во Мара Јосифовска бр. 6 ќе се скараа нана и тета. Но во меѓувреме велосипедистот удира силен бокс по вилицата на возачот, по што овој паѓа како покосен, а темните очила му се отркалаа по тротоарот.

Вибрации

од

Млади лица, тинејџери – насмеани, ведри и во младоста опиени. Смеа околу нив кружи, задоволни позитивни вибрации се шират и невино опкружувањето го игнорираат. Нема друг свет освен нивниот, друг универзум со друга реалност. Со друштвената игра и пијалокот, свртени со друг поглед кон светот.

Од романот „Синовите на Адам“ (Восток, 2022)

од

Можеби немам ништо свое на светот, ама мене сосема малку ми е потребно за да бидам среќен. Како растение на кое сѐ што е премногу ќе му наштети, и премногу сонце, и премногу вода, мене ми е потребно сосема малку, само малку љубов, една топла прегратка, и малку разбирање од воспитувачот, дека ова што го правам и не е толкав грев како што му се прикажува нему во неговиот свет.

За четирите македонски книжевни моќници

од

Интересно е дека со Јаневски и Конески се запознав патувајќи. Буквално. Со Конески во автомобил, на пат кон Куманово, каде се одржа промоција на стихозбирката „Црква“ (имав чест да бидам еден од промоторите), потоа вечера и враќање назад, со истиот автомобил, кон Скопје.