Книжевност

Огне – детето што ме гушка

од

Самото растење на Огне се случува низ девет приказни (како низ оние шест од претходниот роман) кои истовремено може да се читаат и како роман зашто сите нив ги врзува еден лик и тој манир Наумовска како да го позајмила од Оливера Николова и нејзината култна книга „Зоки – Поки“.

Исак Барух

од

(Од необјавениот прозен ракопис „Арагон“)
Денес, Хамиде мајката на Моис, ни донесе малку храна. Ни донесе и вести.  Живи се и Жамила и Стела Шами…

Лирскиот пат непресушен

од

(кон стихозбирката Жените и буквите од Ерол Туфан)
Туфан ги поставува темелите на зборот упатен кон својата муза – жената, со што ја најавува насоката на својата поетика во стихозбирката.

Дали фантазијата е само она што е невозможно?

од

Дали фантазијата може да биде и остварен копнеж по она што на детето му е потребно за според него среќно детство, а коешто го нема во своето окружување? Дали сето она што е во фантазијата мора да биде неостварливо?

Прекрасни сончиња се сонуваат и остваруваат и со очиња што не можат да гледаат

од

Книгата „Чекорите до црешовото дрво“ од Паола Перети отвора нови полиња на интерес и третира досега за нас како читатели една нова тема, а тоа е Страргартовата болест што предизвикува постепено губење на видот и која води до конечно слепило. Со ова се соочува главната хероина, девет-десет годишната Мафалда.