Поезија

Кога времето се мршти под растоварениот товар/по нас мава камшикот неизречени мигови./Со врзани раце се губиме во челуста гласови/без да изговориме што сме и кои сме?

магла паднала на рекламите/птици пловат па се спуштаат на мојот покрив/па зборуваат/удираат со крилјата/кога би влегле тие птици/кога би влегле

Паѓање Сѐ што паѓа игледа како да нема тежина . паѓа ситен дожд небаре самовилска прашина дожд што ja собрал во себе секоја солза…

Ветив дека нема да се вратам/ како ѕвездочитец што ја знае/ природата на своите пророштва:/ има нешто гревовно во нивниот шепот/ и сепак често бидуваат точни…

Сè е во ’рбетот меѓу нас/ не се витка/ каде ќе одиш/ во скутот се исправа пастув/ во градите осарник…