Фион Бојл лежеше испружен на стариот, излитен кауч и се обидуваше да се разбуди со вресок. Некаде во заднината на умот знаеше дека сонува, но не можеше да ги отвори очите. Можеше само да го слуша гласот што потпевнуваше, вдомен во неговата глава.
Александра Спасеска храбро патува кон себеси; постојано се бори со стравот да биде разоткриена, разголена пред другиот и успева да ја добие таа битка, го победува стравот.
(кон стихозбирката Жените и буквите од Ерол Туфан)
Туфан ги поставува темелите на зборот упатен кон својата муза – жената, со што ја најавува насоката на својата поетика во стихозбирката.
Животот на Горјан навидум изгледаше здодевно кога се гледа отстрана бидејќи се состоеше од секојдневна рутина на одење на работа, пиење кафе во омиленото кафуле и заминување дома.
СКОПЈЕ, ГОДИНА XVIII, БРОЈ 167 – 168, НОЕМВРИ – ДЕКЕМВРИ 2024
