историја, сок, салама
ме гледа споменикот и ме прашува
дали се сеќавам
не
ме гледа гроб некој и ме прашува
дали го жалам
не
го градат го градат повторно
сиромашкиот паѓа од скелето
дали го жалам
да
го жалам со пола кило леб
салама
сок што до пола го испил
жалам за сокот
жалам за саламата
жалам за жената што го чека
жалам за себе што сето тоа
го гледам
а имам пари во џебот
и не знам од каде сум
од волци и мечки
од оние што биле на скелето
биле па паднале
има луѓе како тебе
жалат за споменикот
за гробот
за неправдата тажат
јас ете жалам
за саламата
вегетаријанци
каде си ми сега другар
кога слушам музика
мртов ли си
зошто си ми мртов бре
сега кога ми требаш
кога слушам музика
зошто си ми мртов сега кога ми требаш
толкумина останаа
можеа да ти плукнат
под прозорец
да го ебам другар
каде си
заврти ме
кога слушам музика
толку зборови
значајни
а нема кој да ме
заврти
да ти ебам мајката
тие тоа го напишале само за нас
само ние тоа го разбиравме
за нас пишувале жими сѐ
да им се посерам в уши
ене ги живи
сто години
живеат здраво
не јадат месо
трчаат по патеки
мачкаат креми
а тебе те нема
будало
тешки крилја
магла паднала на рекламите
птици пловат па се спуштаат на мојот покрив
па зборуваат
удираат со крилјата
кога би влегле тие птици
кога би влегле
кога би влегла таа магла
кога би влегла
би ме поклопила ли маглата
и птицата би ми ги испила ли очите
или птицата би се заплеткала
а маглата би се разлеала
од моите птици од ушите
и мојата магла од устата
црни пердуви
страшно многу птици поминаа низ маглата
како перницата да е полна со црни пердуви а јас
седам топло е и ги гледам плочките
како да е мој ден а не е
поминаа многу низ моите денови
како да не ни поминале
мислам на мртвите денес
леле како би облекла чевли и би тргнала
не гледај во телевизорот ќе ти ги испие очите
погледни ме и заколи ме
да ми се одвои главата од рамената и да прсне на
плочките
додека црни пердуви летаат
никој нема да знае никој само немој немој
да гледаш во телевизорот ќе ми се качат пердувите
в грло
Џо Вилијамс и јас
најдов една стара плоча
и ја пуштив
човекот пееше како морал да убие
затоа што некој му го убил братот
потоа пееше
како тој и таа жена биле пријатели
а сега се љубовници
потоа пееше како е кога си сиромашен
плочата ја купив на улица покрај црквата
и покрај оние што продаваат костени
продавачот ми кажа повеќе отколку што требаше
и му смрдеше од устата
и не ја видов
не ја видов посветата
за прекрасното пријателство од една девојка
до едно момче
не ја видов таа посвета во која
се гледа дека таа го сакала
а тој сакал да бидат пријатели
а можеби подоцна биле љубовници
годината кога јас имав две години
одамна за мене толку одамна
имав оградичка во аголот близу полицата
со книги
долу имаше дрво пораснато
повеќе од мене
сега е поголемо од таа зграда таму
годината седумдесет и шеста
девојката му ја подарила на момчето
