Обичаите и традициите, за жал модерниот човек ги заборава и губи и останале да живеат само во помалите средини. Од место до место, од град до град, обичаите можеби не толку забележително на прв поглед, но се разликувале.
Погледот ниту е алатка за сознание, ниту за допаѓање.
Кога во „Снежана и седумте џуџиња“ Кралицата го крши огледалото, таа го уништува невозможниот поглед и го ревоспоставува здравјето.
Навистина, во биполарната поделба на светот по Втората Светска Војна, за анархизмот што и самиот се распаѓаше на мали групи немаше сериозно место. Денес, сликата на анархистот кај „граѓанството“ се совпаѓа со осветољубив терорист кој е спремен на најжестоки злосторства.
Бригита не е среќна, нејзиното доминантно чувство е чувството на исклученост и немоќ, но верува дека може, под одредени околности, да биде среќна. Оттука, потрагата по среќа, всушност, е потрага по начините на кој исклучените можат да ја освојат среќата.
Обраќање по повод врачувањето на наградата „Стале Попов“ на Друштвото на писателите на Македонија за најдобро прозно остварување во 2024 година на книгата „Приказничар“ од Жарко Кујунџиски, во издание на „Антолог“.
Поезијата на Шунтаро Таникава патува како неуловена птица низ омеѓените простори на јазиците, како семе посеано во ноќта што нечујно се преобразува во музика,…
Факт е дека за човек заробен во ресентиман перцепцијата на времето е свртена навнатре. Излезот од таа состојба тој ја бара во две невозможни нешта: или во враќањето на неповратно загубеното минато, или во негирањето на тоа што се случило.
Секојдневно вежбавме по подруми и гаражи, свиревме по месни заедници, ресторани и гимназиски фискултурни сали, на „бувљакот“ во Земун продававме стрипови со Загор, Југотон сингл плочи…
Луната како покровителка на тајните магиски практики и заштитничка на жените, најпрво ги припрема, а потоа ги учи своите вернички како да уживаат во својата света, доделена тајна на раѓањето.
СКОПЈЕ, ГОДИНА XIX, БРОЈ 171 – 172, МАРТ – АПРИЛ 2025
