За афоризмите на Героски може да се каже дека не се „класични“ – ако воопшто постојат такви – туку исполнети со филозофска промисленост и продуховена длабочина.
Во еден дрвен долап / претворен во сеф / наместо азно / чувам книги / и старата икона / од дедо ми – / бледа и исчадена / од молитви и молби / упатени кон Бога.
Кога кашлам до болка во желудникот / ти гориш од висока неизмерлива температура… Кога викам гласно, неуморно / ти стоиш пред мене гол… Четири песни, четири прошетки низ поетичноста на волшебното секојдневие.
Срамежлив е градот кога му пишуваш песна / дури и кога има 16 споменици со борбено срце / и 900.000 спомени во човечко срце… Четири песни од поетесата Бистра Кумбароска.