Рецензија

Треба да се присуствува, да се биде присутен, бидејќи поетските слики се еден вид на бранување и вдомување во себеси, прекршување на „светлините/ внатре во нас“.

Нејзиното тело како меѓник меѓу подземјето (земјата) и небото, како живот меѓу две смртти, како песна меѓу две тишини, како вдишување меѓу две издишувања… како нешто помеѓу овој и оној свет..

Во поетскиот свет на Радически, лирскиот субјект будно ги бележи и со завидна лирска кондензација на изразот ги навестува промените во светот во и околу себе.