Расказ

Триесетина години помлад од Тезука, Наоки Урасава почнал да црта манги како дете, а првите му се поврзани со спорт, теми џудо, тенис… Гради реалистичен стил на којшто најмногу му одговара жанрот на психолошкиот трилер. Неговиот opera prima, „Монструм“ е токму од таков карактер.

Паѓам во една Нарнија секоја ноќ и скоро секој ден / со ѕвезди и зраци заплеткани како фиде. / Паѓам во една Нарнија и само таму сум / на моите пет или шест.

Така му велам јас на тој Стале Попов… Та му предлагам јас нему приказната што ќе ја пишува, ако милува, да ја нарече „Крпен живот“оти во ушите како ѕвончиња ми тропкаат Илковите зборови „Крпен живот, Дочко, ама ете и со крпен си поминавме, поарно од со нов“.

Љубовта, почитта и разбирањето се работи кои не може да се купат, тие се стекнуваат со сериозност и благодарност кон подобрите и поискусните личности. Таквиот наш пристап е наградуван со почитување на добрите вредности, на вистинските вредности.

Мало ѓезве, таман за едно кафе, имаше обичај да каже дедо ми Санде, кога наутро, од крајот на мај па до почетокот на октомври, со послужавник ќе ги донесеше на терасата филџанот и ѓезвенцето со штотуку зовриеното кафе. Филџанот беше од оние старинските, порцелански со извиена, грацилна дршка и со насликан мотив на рози и ист таков на тацната.