Ја распакувам мојата библиотека. Да. Книгите сè уште не се на полиците, сè уште не се допрени од слабата здодевност на редот. Не можам да чекорам покрај нивната низа, ниту пак да ѝ ги дадам на разгледување на пријателската публика.
Скандалите во Кроум е првиот роман на британскиот автор Олдус Хаксли. Во книгата објавена 1921 година Хаксли на сатиричен начин ги опишува каприците и случувањата од тоа време.
Преводот е форма. За да се разбере како форма мора да се вратиме на оригиналот, зашто овој го содржи законот што го раководи преводот: неговата преводливост.
Човек треба да е многу внимателен кога измислува сказни. Децата ги знаат сите. А би сакале да слушнат уште. Други. Нови. Но, тие мора да бидат како старите, познатите. И не смеат да бидат исти.
Романот е една голема или една мала држава. Има свои закони, свои жители, свои пари, кои понекогаш важат и надвор од земјата, а понекогаш не важат. Романот има свои брегови и граници, своја војна и свој мир, свое време…
Ми се допаѓа во оваа чудесна земја на Балканот! Ми се чини како да е сè застанато во некое волшебно пространство. Помеѓу Истокот и Западот, помеѓу антиката и модерноста.
Ако внимателно го прочитате овој есеј и ако ги примените принципите за кои зборува, ќе можете да напишете расказ. Сфаќањето што подразбира еден добар расказ се разликува од читател до читател.
Јиже е седумгодишно момче со многу светла коса и со неподносливо сини очи. Секој ден застанува пред прозорецот од својот апартман и, џвакајќи овесни снегулки, го гледа будењето на главната улица.
Шаблонизирањето е честа појава во текстовите од административниот и од публицистичкиот стил, а оттаму навлегува и во секојдневната комуникација. Така, често се употребуваат конструкции што се неприфатливи и неприродни за нашиот јазик.
СКОПЈЕ, ГОДИНА XVIII, БРОЈ 165 – 166, СЕПТЕМВРИ – ОКТОМВРИ 2024